wystroić się
Look at other dictionaries:
wystroić się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}stroić się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stroić się – wystroić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} ubierać się wyszukanie elegancko, wytwornie; czynić swój wygląd atrakcyjnym, upiększać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Lubiła się stroić. Wystroić się elegancko na bal. Wystrojona jak lalka. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wystroić — dk VIa, wystroićstroję, wystroićisz, wystroićstrój, wystroićił, wystroićstrojony pot. «ubrać kogoś, coś strojnie, okazale» Wystroić dzieci na zabawę. Ktoś wystrojony jak na bal. Był wystrojony w ciemny garnitur. Wystrojona lalka. wystroić się… … Słownik języka polskiego
robić się — Robić się, zrobić się na bóstwo, na piękną «robić, zrobić sobie staranny makijaż, fryzurę, ubrać się, ubierać się elegancko; stroić się, wystroić się»: Zrobiłam się na bóstwo, a Marcin żartował, że nie puści mnie z domu, bo zbyt ładnie wyglądam.… … Słownik frazeologiczny
wysztafirować się — dk IV, wysztafirować sięruję się, wysztafirować sięrujesz się, wysztafirować sięruj się, wysztafirować sięował się pot. «ubrać się z przesadną elegancją, wyelegantować się, wystroić się» Wysztafirował się jak do ślubu … Słownik języka polskiego
odstrzelić się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}odstrzeliwać się {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}odstrzelić się II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, odstrzelić sięlę, odstrzelić sięli, odstrzelić sięlony, pot. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyelegantować się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Ia, wyelegantować siętuję się, wyelegantować siętuje się, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} ubrać się szczególnie wytwornie, odświętnie; wystroić się (z odcieniem ironii lub żartobliwie) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odszykować — dk IV, odszykowaćkuję, odszykowaćkujesz, odszykowaćkuj, odszykowaćował, odszykowaćowany odszykowywać ndk VIIIa, odszykowaćowuję, odszykowaćowujesz, odszykowaćowuj, odszykowaćywał, odszykowaćywany, pot. «sprawić, że stara rzecz wygląda jak nowa;… … Słownik języka polskiego
ustroić — dk VIa, ustroję, ustroisz, ustrój, ustroił, ustrojony rzad. ustrajać ndk I, ustroićam, ustroićasz, ustroićaj, ustroićał, ustroićany «uczynić coś strojnym, ubrać kogoś strojnie; wystroić; ozdobić, udekorować» Ustroić choinkę. Ustroić stół kwiatami … Słownik języka polskiego
zrobić — dk VIa, zrobićbię, zrobićbisz, zrób, zrobićbił, zrobićbiony 1. «wykonać, wytworzyć, wyprodukować coś; przyrządzić, sporządzić coś» Zrobić sweter na drutach. Zrobić komuś obuwie. Zrobić szafę, półki. Zrobić model czegoś. Reżyser zrobił dobry film … Słownik języka polskiego
